شبگرد نوشت

هیچ گاه شبیه این روز ها فکر کردن به مرگ هیجان زده ام نکرده، حتی وقتی سال ها پیش با سر به سمتش میدویدم اینگونه از تصور کردنش ذوق زده نبودم.مرگ...... پایانی برای تمام درد ها !پایانِ اضطراب های هر روزه ام که در مواجهه با آدم های مختلف تنم را از عرق خیس میکند. خداحافظی با دنیایی که در آن زالوها سلطنت میکنند، ترک روزهای کابوس اندودِ پس از "او" و رهایی از هر آنچه که با حضور یا عدم حضورش تخیلاتم را برای شکنجه کردنم مامور میکند. توقف دویدن های نفرت انگیزِ اجباری به دنبال "پول"، خلاص شدن از زیر بار تحقیر هایی که حافظه کج و کوله ام به فراموش کردنشان تن نمیدهد. فراری رضایت بخش از تحمل کردن افکار، تصاویر و اصوات چندش آور. نیستی مطلق، سکوت سیاه و آرامشی عاری از مخدر و آرامبخش. پشت سر گذاشتن "تن" با تمام نیاز های مسخره اش. مرگ؛ ابهامی با شکوه که این روزها از پشت پنجره اتاقم خیره به تلاش های بیهوده ام برای بردن بازی بیرحمانه ای که در آن باخته به دنیا آمدم؛ در لباس های مجلل سیاهش سیگار میکشد !چه اهمیتی خواهد داشت که آدم های دور و برم پس از رفتنم چه فکری خواهند کرد. آرمیده در بستر خنک خاک، هیچِ هیچِ هیچ شدن، خودِ درمان است. به راستی که خود کشی پذیرفتن تنهایی مطلقیست که دنیا و زرق و برقش سعی داشت آن را طور دیگری نشانمان دهد. خودکشی قطعی ترین درمان است !در پس تمام این فکرها آنچه از پریدن، کشیدن ماشه، گذراندن تیغ و باز کردن شیر گاز منصرفم میکند این سوال ترسناک است :اگر بعد از مرگ، نیستی در انتظارمان نبود چه باید کرد؟! شبگرد نوشت...ادامه مطلب

And I wanna kiss you, make you feel alright I'm just so tired to share my nights I wanna cry and I wanna love But all my tears have been used up Another Love by Tom Odell شبگرد نوشت...